My point of view: Μαρτίου 2014

11/3/14

~Presentation, Portfolio: 2009-2014~ \_ mind the gap _/

California, 2012

California, 2012

Havana-Cuba, 2011

Εν ρύμη του λόγου, έχω λανθάνουσα γλώσσα. Πάντα όμως, θέλει να λέγει την αλήθεια...

Αλήθεια χωρίς ψέματα, φαΐ χωρίς αλάτι!

Το πέρασμα του χρόνου, οδηγεί την αλήθεια προς το φως και εν ριπή οφθαλμού, το κλείστρο με βοηθά να το δω καλύτερα.

Να δω καλύτερα αυτό που φαντάστηκα. Θέλει χρόνο, χρόνο και υπομονή.

Είναι θέμα διαφράγματος, ανοιχτό ή κλειστό;

Είναι θέμα εκπαίδευσης και μόνο. -μόνο;

Είναι θέμα τύχης και μόνο. -είναι;

Είναι θέμα προσπάθειας. -προσπαθείς;

Είναι θέμα ταλέντου. -το έχεις;

Μαζεύω τα μπογαλάκια μου και φεύγω, πάω βόλτα. Θέλω να φωτογραφίσω.

Μου αρέσει να «γεμίζω» φιλμάκια, λατρεύω τη στιγμή της αλλαγής! Έχω άγχος, νιώθω πως χάνω φωτογραφίες, το κάνω γρήγορα… μετά αφήνω τη μηχανή στην άκρη, ανάβω τσιγάρο και σκέφτομαι.

Αλλάζω φακό, δε θέλω να συνηθίζει το μάτι.

Μου αρέσει να με παιδεύω, να δοκιμάζω τα όριά μου. Θέλω να ξέρω μέχρι που μπορώ να φτάσω, για να μπορώ να με ξεπεράσω… και πάλι απ’ την αρχή.

Επόμενος σταθμός, το Λονδίνο. Θέλει προσοχή στο κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας, είναι κομβικό το σημείο…

NewYork-DoubleExposures,2013

Kea Island, 2009

Havana-Cuba, 2011

In momentum of speech, I have a latent language. Always, however, Ι want to tell the truth...

Truth without lies, food without salt!

The passage of time leads the truth to the light and in the twinkling of an eye, the shutter helps me to see better.

To see better what I thought. It takes me time, time and patience.

It is a matter of diaphragm, open or closed?

It is a matter of training and only. -only?

It is a matter of luck and only. –is it?

It is a matter of effort. -are you trying?

It is a matter of talent. -do you have it?

I’m picking up my belongings and I’m leaving, I will take a walk. I need to photograph.

I like to “fill up” films, I love the time of changing! I’m stressful, I feel like I'm losing photos, I rapidly fill them up... then I leave the camera aside, I light a cigarette and I’m thinking.

I change lenses; I don’t want my eyes to getting used, in one of them.

I like to chasten myself, I want to experiencing my limits. I want to know until were I can reach, to do it; and then to get over it ... at that time; I’m starting from the beginning.

Next stop is London. Mind the gap between the train and the platform; this is the a focal point...

New York-Double Exposures, 2013

Santorini Island, 2012

Taygetos Mountain, 2010

Thessaloniki, 2014

About me..

I have always been drawn to the Arts, be it theatre and painting or my most recent passion, photography, which came into my life unexpectedly.

But what is photography to me, how does it drive me to express myself creatively?

Like an eidolon-lover, an image-lover, I always seek what makes an object timeless. I soon discovered that the difficulty in photography lies in the ease with which one can capture a picture quickly and with different media. Nowadays, we come across pictures more frequently than in the past, since we live in a world of images. The diachronic and artistic nature of photography may be questioned at times; nevertheless, nowadays in Greece there are serious efforts towards quality.

When I initially started taking pictures I tried to follow the virtues of great photographers. Naturally, I was aiming at taking a good photograph but, at the same time, I wanted to invent and imprint my own perspective on the world and its objects. It wasn’t long before I understood that a personalized point of view is what yields unique results. So, I realized that the same landscape is depicted differently by each photographer, since the lighting, the composition, the photographic angle, the technical characteristics of each camera and the photographic prints are choices that can never be completely identical. The Photography Seminar by Platon Rivellis that I attended helped me to train photographically not only my eyes but my mind as well. I learned how to firmly reject an image, to understand when a photographic theme has the basic elements to make a good picture and how a good photograph can evolve into a great one. I became able to set the photographic frame and theme, to direct my synthesis, to “chase” the light, to work with contrasts and play with colors. Since then, whenever the photographic result meets my expectations, I feel fulfilled.

Through photography and my bartending skills, I blend creating cocktails with a photographer’s eye, taste and scents with pictures. Any sort of creation may fulfill a person, be it a painting or a dish that harmonically combines taste with appearance. Regardless of what my work consists of and my life’s moment, one thing is for sure: as long as the works of my hands and my mind can move people, I will never stop creating. Right now, I am doing Photographic Cocktails, we will see about tomorrow…

Grigoris Mitrakos

June 2009

Πάντα είχα καλλιτεχνικές ανησυχίες, απ’ το θέατρο και τη ζωγραφική μέχρι την πιο πρόσφατη αγάπη μου, τη φωτογραφία, η οποία μπήκε στη ζωή μου αναπάντεχα.

Τι είναι άραγε για μένα η φωτογραφία, πώς με εκφράζει δημιουργικά και καλλιτεχνικά;

Σαν ένας ειδωλοχαρής, ένας εικονολάτρης.. προσπαθώ πάντοτε να βρω τη διαχρονικότητα που έχουν τα αντικείμενα. Σύντομα αντιλήφθηκα πως η δυσκολία στη φωτογραφία είναι η ευκολία του να μπορεί κανείς ν’ απαθανατίσει γρήγορα και με πολλά μέσα μια εικόνα. Βλέπουμε πολύ πιο εύκολα φωτογραφίες απ’ ότι παλιά, γιατί ζούμε σ’ έναν κόσμο εικόνων. Σίγουρα υπάρχουν ενστάσεις για τη διαχρονικότητα της φωτογραφίας και την καλλιτεχνική της υπόσταση. Παρόλα αυτά γίνονται σοβαρές προσπάθειες και στην Ελλάδα για ποιοτικότερη φωτογραφία.

Αρχικά όταν ξεκίνησα να φωτογραφίζω προσπαθούσα ν’ ακολουθήσω τις αρετές των μεγάλων φωτογράφων. Φυσικά απώτερος σκοπός μου ήταν να βγάλω μια καλή φωτογραφία, αλλά συγχρόνως ν’ ανακαλύψω και ν’ αποτυπώσω τη δική μου προσωπική ματιά για τον κόσμο και τα αντικείμενα. Στην πορεία κατάλαβα πως η προσωπική ματιά του καθενός δίνει πάντοτε μοναδικά αποτελέσματα. Έτσι, συνειδητοποίησα πως το ίδιο τοπίο απεικονίζεται διαφορετικά από κάθε φωτογράφο γιατί το φως, το κάδρο, η γωνία λήψης, τα τεχνικά χαρακτηριστικά της μηχανής και η εκτύπωση μιας φωτογραφίας, είναι επιλογές που ποτέ δεν θα είναι ίδιες. Τα φωτογραφικά σεμινάρια που παρακολούθησα κοντά στον Πλάτωνα Ριβέλλη με βοήθησαν να εκπαιδεύσω φωτογραφικά όχι μόνο το μάτι μου, αλλά και το μυαλό μου. Έμαθα να μπορώ ν’ απορρίπτω μια εικόνα με σιγουριά, να κατανοώ πότε ένα θέμα έχει τα βασικά στοιχεία για να γίνει μια καλή φωτογραφία, πώς μπορεί μια φωτογραφία να εξελιχθεί και να γίνει εξαιρετική. Κατάφερα να φτιάχνω το κάδρο μου, να στήνω το θέμα μου, να σκηνοθετώ την σύνθεσή μου, να «κυνηγάω» το φως, να δουλεύω με τα κοντράστ και να παίζω με τα χρώματα. Από τότε αισθάνομαι γεμάτος όταν το φωτογραφικό αποτέλεσμα είναι αντάξιο των προσδοκιών μου.

Κάνοντας φωτογραφία και χρησιμοποιώντας τις ικανότητες και τις γνώσεις μου στο bar, παντρεύω την δημιουργία των cocktails με το μάτι του φωτογράφου, τις γεύσεις και τα αρώματα με την εικόνα. Η δημιουργία πάσης φύσεως δίνει μεγάλη ευχαρίστηση στον άνθρωπο, είτε αυτό είναι ένας πίνακας ζωγραφικής, είτε είναι ένα πιάτο που συνδυάζει αρμονικά γεύσεις και εμφάνιση. Άσχετα με το αντικείμενο της δουλειάς μου και την περίοδο ζωής στην οποία βρίσκομαι, είναι σίγουρο πως όσο τα χέρια και το μυαλό μου δημιουργούν «συγκινήσεις» με τα έργα τους, δεν θα σταματήσω ποτέ να παράγω. Τώρα είμαι στα Φωτογραφικά Cocktails, αύριο βλέπουμε..

Γρηγόριος Μητράκος

Ιούνιος 2009

11/3/14

~Presentation, Portfolio: 2009-2014~ \_______ mind the gap _______/

~Presentation, Portfolio: 2009-2014~ \_ mind the gap _/